Nieuws

Zaterdag 15 februari beleeft Thialf een primeur! Bij het Daikin NK Afstanden is er voor het eerst een blindentribune waar ook visueel gehandicapten de magie van het schaatsen kunnen beleven. De blindentribune wordt mede mogelijk gemaakt door de KNSB, House of Sports en Gazeti.

Naast mijn eigen topsportcarrière zet ik me ook in voor mijn visueel beperkte medemens. In navolging van veel voetbalstadions, waar een blindentribune al langer ‘normaal’ is, wil ik proberen dit ook in andere sporten voor elkaar te krijgen.

Bij mijn eigen sport, het zwemmen, zijn er inmiddels twee succesvolle edities van de blindentribune georganiseerd bij kwalificatiewedstrijden voor de Spelen van Parijs. En nu willen we proberen ook het schaatsen toegankelijk te maken voor mensen die niet of nauwelijks kunnen zien, maar wel alles kunnen horen en de unieke sfeer bij wedstrijden in Thialf laten ervaren.

Ik heb zelf al eens een schaatswedstrijd in Thialf bezocht en werd toen ook al gepakt door de beleving in het stadion. De speakers doen geweldig werk en nemen je net als alle andere toeschouwers mee in het verloop van de races. De rondetijden, het verschil ten opzichte van elkaar en wie er uiteindelijk wint; dat krijg je ook als je blind bent wel mee in Thialf.

Live commentaar
De meerwaarde van de blindentribune is dat ‘wij’ ook nog een ‘oortje’ in krijgen met extra commentaar. Dan moet je vooral denken aan: ‘Pompie, de mascotte van Daikin komt nu de tribune op lopen en geeft kinderen high-fives. Het is een ijsbeer met een blauw shirt aan en een blauwe muts op.’ Voor visueel gehandicapten is het namelijk ook fijn om te horen wat er nog méér gebeurt in een stadion.

Sport kan inspireren om te bewegen. Maar de manier waarop je geïnspireerd wordt, is om sport te zien. Ik heb ook vrienden die het schaatsen wel eens willen beleven en blind zijn. Die kunnen het nu ook eens meemaken. En we zitten ook nog eens heel dicht op de finish en vlak bij het ijs, dus dat is helemaal mooi voor mensen met restvisus.

De blindentribune bij het Daikin NK Afstanden is zaterdag 15 februari geopend van 14.30 tot 18.00 uur. Dan staan de 3.000 meter en 500 meter voor vrouwen en de 1.500 meter voor mannen op het programma. Omdat het in eerste instantie om een pilot gaat, heb ik zelf visueel gehandicapte vrienden en vriendinnen uitgenodigd om mijn en hun ervaringen te delen met de KNSB, House of Sports en Gazeti, dat de apparatuur en de app verzorgt om het live commentaar mogelijk te maken via de eigen smartphone van de bezoekers op de blindentribune.

Voor deze proef zitten we als visueel gehandicapten nog bij elkaar, maar dankzij de Gazeti-app is het ook mogelijk om op andere plekken in het stadion, bij je vrienden of familie, te zitten en daar naar het live-commentaar te luisteren. Maar dat is toekomstmuziek.

Foto: Ik mocht eind december al even de sfeer proeven in Thialf bij het Daikin NK Allround & Sprint, samen met Saskia de Jonge, assistent-coach TeamNL Para-zwemmen. (Foto Martin de Jong)

‘“Je moet je armen als een potlood doen.” Ik probeer de vijf visueel gehandicapte deelnemers van de para-zwemclinic uit te leggen hoe ze van het startblok moeten duiken. Een van de deelnemers vindt het erg spannend. Dat herken ik wel. Het heeft bij mij een jaar geduurd voordat ik van het startblok durfde te duiken. Ik spring dan ook enthousiast op en neer als iedereen uiteindelijk het water in duikt. Het gaat niet om het duiken op zich, maar om het overwinnen van jezelf!

Tijdens de Rotterdam Qualification Meet, mijn eerste wedstrijd na de Paralympische Spelen, staat er iets meer op het programma dan alleen racen. Op vrijdag 29 november lig ik niet, zoals gebruikelijk, tussen de series en finales in bed een dutje te doen, maar geef ik samen met mijn teamgenoot Thomas en talentencoach Saskia een clinic. Na het maken van een foto met de deelnemers en een hoognodige bak koffie focus ik mij weer op mijn races.

De vrijdagavond sessie wordt voorzien van audiocommentaar door Robin Wubben en Jesse de Vries. Terwijl ik mijn voorbereidingen tref, nemen mijn vrienden plaats op de blindentribune. Als ik met mijn moeder naar de voorstart loop, wil ik wel even van haar horen of ze er echt zitten. Dat is gelukkig het geval! Tussen mijn twee finales door heb ik zelf ook nog even de mogelijkheid om een race mee te luisteren. Het klinkt goed en dat geeft mij weer meer energie voor de volgende finale.

Na de winst op de 100 meter vlinderslag loop ik snel de tribune op. Vier vrienden uit mijn vriendengroep zijn er om mij aan te moedigen, waaronder mijn nicht die dezelfde oogziekte heeft als ik. Na meer dan tien jaar kon ze eindelijk eens echt meekrijgen wat er in het zwembad gebeurde. Dat laat mij niet koud. Als ik haar knuffel, moet ik mijn tranen wegslikken. Ze heeft mij enorm geholpen om de achteruitgang van mijn zicht een plek te geven. Als zij het kon, kon ik het toch ook? En nu kunnen we ook dit weer samen meemaken!

De kracht van sport zit in de verbinding!

‘Er staan nog geen uitslagen op het scorebord,’ zegt Duncan onze teammanager na mijn aantik van de 50m vrije slag series. Het voelde wel prima, maar ik wil toch wel weten wat ik heb gezwommen. Ik duik onder de lijn door om het bad te verlaten. Als ik halverwege ben hoor ik: ’29,73.’ ‘Nee,’ roep ik zo hard dat het zelfs op de livestream te horen is. Even denk ik nog dat het niet kan kloppen.

Al een jaar probeer ik onder de beruchte grens van 30 seconden te zwemmen op de 50m vrije slag. Het lukte steeds niet. 30,06, 30,07 of zelfs 30,01 kwamen er wel op de klok. Het lukte mij op de eerste dag twee keer om een 29’er op de klok te zetten. In de finale tikte ik aan in 29,93. Deze tijd was goed voor een zilveren medaille. In 2016 en 2018 won ik ook zilver op de 50m vrije slag tijdens de Europese kampioenschappen.

De Cypriotische Karolina Pelendritou won goud in 29,72. Een fractie sneller dan mijn serie tijd. Zij is ook houdster van het Europees record in 29, 58. Het brons ging naar Maryna Piddubna in 31,28, echter tikte zij als vierde aan. Doordat het Open Europese kampioenschappen zijn kon ook Annastasia Pagonis aan het EK deelnemen alleen niet voor de medailles. Ze tikte als derde aan in een Amerikaans record.

‘Op baan vier ligt Thomas nu een halve lengte voor. Hij gaat als een speer. Robin kun jij daar wat meer over vertellen?’ ‘Over Thomas of de speer?’ Met een glimlach luister ik naar het audio commentaar van Robin Wubben en Jan Ego Huininga op de eerste blindentribune bij een zwemwedstrijd. Het klinkt alsof ze het al jaren doen en je krijgt er een soort podcast gevoel bij.

Vol spanning luister ik verder naar de 100m rugslag para finale. Mijn vingers omklemmen het kasje waarmee de oordopjes zijn verbonden. Hoor ik het goed? Heeft mijn teamgenoot Bas alsnog het limiet voor de spelen gehaald? Ja! Bas heeft zich alsnog gekwalificeerd voor Parijs. Ik ben een klein beetje ontroerd dat ik zijn race en kwalificatie op die manier heb kunnen volgen. Voor het eerst heb ik het gevoel dat ik niks heb gemist van wat er in het water gebeurd.

Na de race van Bas loop ik naar mijn vriendin Kristina toe. Het duurt even voordat ik door heb dat mijn andere vriendin Jolien ook bij haar aan tafel zit. Met tranen in mijn ogen omdat ik haar te lang niet heb gesproken geef ik haar een knuffel. Als Kristina ook nog zeg dat ze het idee heeft dat ze alles kan volgen net als alle andere mensen, moet ik even slikken. Mijn broer krijgt door de omschrijvingen ook meer mee dan gebruikelijk.

Ik ben erg trots, blij en dankbaar dat we de blindentribune hebben kunnen realiseren in samenwerking met Visio, KNZB en nationaal fonds voor de sport. We hebben de wereld van mensen met een visuele handicap groter gemaakt en de sport weer een stukje toegankelijker. Naast het audiocommentaar hadden we ook een aantal materialen om te voelen en een shuttle service van en naar het station. Het mocht onze VIP’s (visual impaired persons) aan nits ontbreken.

Afgelopen weekend tijdens de EQM 2024 was de laatste mogelijkheid voor ons, Paralympiërs. Om limieten te zwemmen voor de spelen in Parijs. Daarnaast is het een mooi toernooi geweest als voorbereiding op de EK. Deze vinden plaats van 21 t/m 27 april op het eiland Madeira.

De eerste twee dagen zwom ik afstanden die ik niet met regelmaat doe. De 50m schoolslag had ik al 7 jaar niet gezwommen op de lange baan. Op de 50m rugslag zwom ik twee keer een persoonlijk record en dook ik onder de 40 seconden. Het bleef hier niet bij. In de series van de 200m wisselslag op zaterdag ochtend tikte ik tot mijn eigen verbazing aan in 2;45,18. Dit was onder mijn eigen Europees record gezwommen tijdens de World Series in Berlijn vorig jaar.

Ook de series 100m vrije slag gingen heel goed. Ik bleef 0,02 seconden boven mijn eigen wereldrecord die stamt uit 2018 van de EK in Dublin. Helaas kon dat niet iets sneller inde finale. Door een keerpunt te dicht op de muur verloor ik veel snelheid. De 200m wissel finale was ook iets langzamer dan in de series, maar wel weer onder de 2;46.

Op zondag sloot ik het toernooi af met de 400m vrije slag. Twee keer zwom ik een sterke race en de snelste tijd van het seizoen. Het was een fantastisch wekend! De organisatie was heel goed. Rondom de races heb ik veel plezier gehad.

Voor het eerst in mijn carrière heb ik een medaille gehaald op de Friese kampioenschappen bij de reguliere, ook wel valide zwemmers genoemd, gehaald. Vele jaren was er een paralympisch klassement. Helaas was ik de enige paralympische deelnemer in Heerenveen afgelopen weekend.

Na vijf races en ook een paar keer bestuderen van het programmaboekje waren mijn moeder en ik er wel over uit dat ik geen medaille zou halen. Na mijn race ben ik ook direct naar het station gegaan om de treinreis naar mijn huis in Amersfoort te maken. Na station Zwolle kreeg ik de eerste berichtjes dat ik toch nog brons had gehaald op de 200m wisselslag!

Het is gaaf om tussen de ziende zwemmers een medaille te halen. Voor mij was het een belangrijk raceweekend richting het volgende kwalificatie moment voor de EK en de spelen. Deze zijn in het eerste weekend van februari in Aberdeen. Rondom de feestdagen heb ik anderhalve week vakantie gehad. Daarom is het nu goed om weer het gevoel van racen op te pakken.

Mijn races waarin ook niet perfect. Aan de organisatie heeft het niet gelegen. Met mooie liggen en muziek heeft de organisatie er een feestje van gemaakt. En natuurlijk beginnen we elke sessie met het Friese volkslied.

Op de NK korte baan in Den Haag afgelopen weekend zwom ik zes afstanden. Ik tikte acht keer aan in een wereldrecord! Het geeft een ongelofelijk goed gevoel om mijzelf zo te verbeteren! Alle zes de records stonden al op mijn naam. Dus als je dan een pr zwemt, dan zwem jij ook een wereldrecord.

Maar toch blijft het voor mij een enorm succesvol weekend. Voor het eerst zwom ik de 50m vrije slag onder de 30 seconden(29,56). De regel bij HZ&PC Heerenveen is dan dat jij trakteert. Dus we hadden met zijn allen een lekker toetje na de eerste dag racen. Het heeft dan ook wel even geduurd voordat ik 29 op de klok zette. Al twee jaar zwom ik 30,10 of harder.

Naast mijn mooie tijd op de 50m vrije slag, verbeterde ik mijn persoonlijk record op de 200m vrije slag met ruim zes seconden. Ook zwom ik mijn beste tijd van de 100m schoolslag uit 2015 uit de boeken. Naast deze drie afstanden verbrak ik nog het wereldrecord op de 100m wisselslag, 200m wisselslag en 100m vrije slag.

2023 is bijna voorbij en was voor mij tot nu toe een succesvol zwem jaar! Er staat nog een wedstrijd op het programma. Namelijk de clubkampioenschappen in Heerenveen op 23 december.

Gisteravond zijn in studiosport de nominaties voor de Jaap Eden prijzen van 2023 bekend gemaakt. Deze prijzen worden uitgereikt tijdens het NOS NOC*NSF sportgala op 20 december in Utrecht. Dit jaar is de eerste keer dat de gehandicapte sporter van het jaar wordt opgesplitst in drie prijzen. Namelijk: parasportman, parasportvrouw en parasportploeg van het jaar. Een mooie stap voor de erkenning van de paralympische sport.

Ik ben heel trots en vereerd dat ik genomineerd ben voor parasportvrouw van het jaar. Het was voor mij een succesvol zwemjaar en daar ben ik heel trots op. Het is bijzonder dat mijn prestaties deze erkenning krijgen. In 2016 was ik al eerder genomineerd voor gehandicapte sporter van het jaar Uit de 14 genomineerden werd ik verkozen. Ik ontving de prijs uit handen van Lodewijk Asher, de toenmalige viche-primier.

Naast de verkiezingen van de Jaap Eden winnaars is het voor ons als sporters vooral een leuke avond met elkaar bij te praten. Vooral atleten van andere sporttakken spreken we niet zoveel. Mijn ouders en vriend gaan mogen dit jaar ook mee vanwege mijn nominatie. De uitreikingen worden ook uitgezonden op televisie door de NOS.

Het afgelopen weekend was de Rotterdam Qualiffication Meet. Het eerste kwalificatie toernooi voor de EK en het tweede moment om mij te plaatsen voor de paralympische spelen in Parijs. Kortom een belangrijk toernooi! We hebben daarom in de training ook daar deze wedstrijd toegewerkt. Met resultaat!

Op de 50m en 100m vrije slag zwom ik onder de richttijden voor de EK en de Spelen. Ook zwom ik nog onder het EK limiet op de 400m vrije slag. Op alle drie deze afstanden heb ik tijdens de WK al aan de richttijden voor de spelen voldaan. Net als de 200m wisselslag.

Daarnaast kwam ik nog in actie op de 200m vrije slag. In de finale zwom ik mijn tweede tijd ooit en haalde ik het hoogste puntenaantal. Het meest trots ben ik op mijn 100m vlinderslag. In de finale zwom ik een Europees record en daarmee verbrak ik mijn persoonlijk record uit 2018.

De vorm zat er goed in. Mijn tijd op de 100m vrije slag was 2 seconden harder dan mijn 100m vrije slag van vorig aar op dit toernooi. Toch komt nog niet alles op zijn plek en hebben we nog veel dingen waar we aan kunnen werken. We zijn onder andere met het team bezig met spanning. Welke spanning is goed en welke spanning heb ik voor mijn races? Daar herb ik dit toernooi ook veel over geleerd.

De laatste dag (3) van het Para WK Swimming was aangebroken en vandaag stond de 400m vrije slag op de agenda. Voor deze afstand had Liesette in London (2019) het Championships Record (CR) op haar naam staan (5:02:19) waardoor ze titelverdedigster was.

Deze 400 meter was, idem als dag 2 van het Para WK, een voorbereiding op de finale die vanavond om 17:26 gezwommen zal worden. Alle deelneemsters, mits gediskwalificeerd of die niet gestart zijn (DNS), krijgen een finale plek in verband met het aantal zwemsters. Aldus was dit een indicatie-race om te zien hoe de concurrent(en) in verhouding het doen op deze afstand.

Ook voor Liesette was deze 400 meter spannend: gedurende de race kwam ze een aantal keer dicht tegen de muur aan. In één van deze gevallen brak haar zwembril, waardoor ze erzonder door moest gaan. Het was even afwachten wat de jury hiervan vond, maar gelukkig was het resultaat dat ze toch mocht deelnemen aan de finale. De tijd die ze voor de series had neergezet was 5:23:86 en eindigde als tweede.

De laatste wedstrijd van het Para WK Swimming te Madeira was een bijzondere. Zoals voorspeld was het Pagonis tegen Liesette. De race verliep niet helemaal helder: Liesette miste tweemaal het keerpunt en kwam een keer te dicht tegen de muur. Desalniettemin heeft ze doorgevochten en kwam ze als tweede aan met een tijd van 5:17:18. Aldus een versnelling in vergelijking met de zwemtijd van de heat, maar met nog ruim genoeg plek voor verbetering voor het volgende WK.

Gedurende het Para WK Swimming (2022) te Madeira Liesette driemaal silver weten te bemachtigen, een prachtig resultaat.

Het is vandaag een zonnige donderdag te Madeira. Niet zomaar een donderdag maar de dag waarop de 100 meter vrije slag van de Paralympische Wereldkamioenschap (2022) wordt gezwommen, en Liesette doet daar aan mee! Ze had zich geplaatst in heat 2 (van de 2) met de snelste inschrijftijd, waardoor ze in baan 4 mocht zwemmen.

Na afloop van de series had Liesette de snelste tijd van beide heats weten neer te zetten (1.06.95). Ze was met 0.27 seconden sneller dan haar Amerikaanse concurrent Anastasia Pagonis, die in heat 1 in dezelfde baan zwom.

De finale vond plaats om 18:53 (lokale tijd) en, zoals verwacht, was dit een strijd tussen de twee zwemsters om de goude medaille. Echter trok Anastesia aan het langste eind (maar niet veel langer) waardoor het eindresultaat van vandaag op een extra (2e) silveren medaille was. Tweede podium (van de 2), een geweldige prestatie!

De eerste dag van het Paralympische Wereldkampioenschap te Madeira is begonnen. Liesette mocht al gelijk in actie komen op de 50 meter vrije slag om 10:53 lokale tijd. Als eerste van heat 1- met een tijd van 31.27 – kwalificeerde ze zich voor de finale die later vanmiddag gezwommen gaat worden. Haar grote concurrent voor deze wedstrijd, Karolina Pelendritou, zwom in heat 2 een nieuw WK-record van 29.58. Het belooft een spannende finale te zijn tussen de twee zwemsters.

Om 19:24 was het zover – de finale van de 50 meter vrije slag waarin de twee topzwemsters te strijd aangingen voor de gouden medaille. Zoals verwacht was het een zeer spannende wedstrijd gelet op dat beide dames al gauw aan kop zwommen en gelijk opliepen tot zo’n 30 meter. Op het laatst trok Pelendritou een sprint naar het eind om een tijd van 29.58 sec. (Championship Record) neer te zetten. Liesette had haar tijd van de series met 0.23 sec. verbeterd en eindige als tweede (31.04 sec.). Een geweldige overwinning om het WK mee te beginnen.

Vanaf vandaag ben ik trotse ambassadeur van Be PROUD! Be PROUD is een initiatief van de dopingautoriteit om schone sport onder de aandacht te brengen. Vaak wordt de nadruk gelegd op dopinggebruik of oneerlijke prestaties terwijl schone prestaties als vanzelfsprekend worden beschouwd. Daarom sluit ik mij aan bij be PROUD. We mogen trots zijn op onze schone prestatie en hierbij stilstaan. 

Be PROUD staat voor: passionate, real, outspoken, united en dedicated. Deze vijf waarden hebben ook betrekking op mijn zwemcarrière. De eerste, passie, is misschien wel de kernwaarde van een topsport leven. Zonder passie voor de sport kun je niet dag in dag uit zoveel uren trainen. 

Real gaat om zuivere en eerlijke sport. Dit gaat verder dan alleen zonder doping te presteren. Het gaat ook om het respect wat je hebt voor je tegenstanders, officials en de omgeving die bij de sport betrokken zijn. Outspoken houdt in dat je duidelijk bent over schone sport en benadrukt dat je de sport eerlijk wilt beoefenen. 

United betekend het neerzetten van schone prestaties samen met teamgenoten en stafleden. Zelfs vrienden en familie spelen een rol omdat waarden in een cultuur verankerd zitten. Het is aan ons om een schone sportcultuur te creëren en dat als standaard te hanteren. Tot slot geeft dedicated aan dat je ten alle tijden de waarden van schone en eerlijke sport verdedigd. Ook bij tegenslag.

Want echte topprestaties zijn schone prestaties.

De laatste dag van de Paralympische Spelen van 2020 te Tokio zijn aangebroken en ik had nog een zwemwedstrijd om mezelf te bewijzen: de 100 meter vrije slag. Bij deze afstand had ik het wereld record van 1:05.14 (gezwommen in Dublin op 18 augustus 2018) in handen en was ik een van de favorieten. 

Zoals normaliter begon het met de series waarin ik mezelf eerste plaatste van de tweede heat met een tijd van 1:07.69. Met deze tijd mocht ik mezelf als tweede plaatsen in de finale, achter Li Guizhi (die een nieuw Paralympisch Record van 1:05:92 zwom). 

Bij veel voorgaande races bleek het te zijn dat mijn concurrentie zich hadden ingehouden ter voorbereiding op een maximale race. Dit bleek echter ook zo te zijn voor deze race, waarbij de tijden dichter bij elkaar lagen. 

Na een start van 0.70 seconden was ik al snel het water in om te strijden voor een medaille. Gezamenlijk met een goede onderwater fase en een stabiele snelheid kwam ik als tweede aan bij de 50 meter: een keerpunt. Vanaf hier werdt het spannend gelet Cai Liwen vlak achter mij zat! Echter lukte het haar niet om mij voorbij te gaan, en kon ik met een verschil van 1 honderste het silver innen (tijd: 1:06.55).

Eind goed, al goed. 

Nieuwe dag, nieuwe kansen. Het was tijd voor de 100 meter schoolslag. 

We weten dat de concurrentie t.o.v. Rio 2016 enorm is aangescherpt, maar wat we nog niet wisten was hoe het vandaag zou aflopen met de 100 meter schoolslag. Van de twee series was ik ingedeeld in de tweede, waar ik een tijd van 1:28.19 heb kunnen neerzetten. Dit was genoeg om als derde te kwalificeren voor de finale.

Echter was de finale niets minder dan moeilijk: weer was er een nieuw wereld record neergezet en de eindafstanden tussen 1 en 2, en 3 en 4 waren milimeters. Zoals veel andere wedstrijden trok ik ook bij de 100 meter schoolslag aan het korste eind, met een verschil van 0.27 seconden verwijderd van een bronzen medaille. Echter is de moed er nog niet uit – over 2 dagen zwem ik de 100 meter vrije slag, waar ik tot heden nog het wereld record van heb. It giet oan!